Mijn verhaal

Waarom doen mensen wat ze doen? Deze vraag fascineert mij al vanaf jongs af aan. Na mijn studie psychologie loopt de passie voor het gedrag van mensen als een rode draad door mijn loopbaan. Net als mijn gedrevenheid. Hoe leuk ik mijn werk en collega’s ook vond, na mijn eerste jaar werken zat ik een tijd thuis met RSI klachten. Ik vond namelijk dat ik dezelfde resultaten moest behalen als mijn senior collega’s. 

Ik knapte weer op en een succesvolle loopbaan volgde waarin ik kon groeien, opleidingen deed en stappen maakte. Tot ik mijn gedroomde carrièrestap zette en na een jaar volledig stil kwam te staan. 

Aan de buitenkant was ik die sterke ambitieuze carrièrevrouw. “Jij bent echt zo’n powervrouw die alles tegelijk kan doen,” zeiden mensen tegen mij. Soms voelde ik me ook krachtig, maar meestal voelde ik me aan de binnenkant onzeker, klein en niet goed genoeg voor deze nieuwe managementrol. Continue was ik bezig met wat anderen van mij zouden vinden. Ik wilde het voor iedereen goed doen en had het gevoel dat ik mezelf steeds opnieuw moest bewijzen. Het voelde nooit goed genoeg. Doodmoe werd ik hiervan.

Steeds harder en harder ging ik werken. Steeds vaker zat ik ’s avonds en in het weekend achter mijn computer. Starend naar mijn beeldscherm op zoek naar een nog betere formulering van mijn strategie of een mail aan de directie. Bang om de verkeerde woorden te gebruiken. ’s Avonds in bed speelde ik in mijn hoofd de scenes terug van die dag. Boos op mezelf. Ik had toch gewoon dit kunnen zeggen of dat kunnen doen? Waarom kon ik dat pas achteraf bedenken? 

Aan tafel met mijn kinderen hoorde ik hun verhalen helemaal niet. Mijn aandacht was bij wat ik nog allemaal moest. Ik raakte snel geïrriteerd als ze iets van me wilden, het voelde als nog meer moeten. Als mijn partner naast me op de bank ging zitten, dacht ik alleen maar “laat me met rust.” Aan alles voelde ik dat ik niet goed bezig was, maar dat toegeven voelde als falen. En dus ging ik door en drukte ik alle emoties, gevoelens en angsten weg. 

“Over een week is het vakantie, dan kan ik bijslapen,” dacht ik steeds. Een half jaar heb ik rondgelopen met ernstige klachten. Met een burn out als gevolg. En tsja, die burn out ging ik vervolgens te lijf met drie verschillende therapeuten. Want hard werken en doorgaan is wat ik kende. 

Terug naar jezelf

Het verhaal dat je in je leven hebt gecreëerd over wie je bent en onverwerkte pijnstukken, angsten, trauma’s en belemmerende overtuigingen bepalen voor 95% wat je denkt, voelt en doet! Jij hebt een keuze! Wil je leven of geleefd worden? Laat je niet meer leiden door jouw onderbewuste en de verwachtingen van anderen. 

Dat vereist actie. Zet nu de eerste stap en neem contact op voor een gratis coachsessie van 30 minuten.

Weetjes

• Ik heb een huis vol mannen, met mijn twee zoons en vriend waar ik veel van hou.

• Ik ben enorm gedreven. Als 4 jarige heb ik een hele dag naast de geluidsbox gezeten om de liedjes van kinderen voor kinderen uit mijn hoofd te leren. Ik moest en zou ze uit mijn hoofd kennen, net zoals mijn oudere broer.

• Mijn benen struikelen regelmatig over iets, ik mors mijn thee vaak en in het algemeen ben ik best wel onhandig.

• Mijn vriend heeft mij jaren geleden uit wanhoop een TOMTOM cadeau gedaan. Hij werd er gek van dat ik hem steeds belde met de vraag welke afslag ik moest nemen.

• Ik vind niets zo fijn als heel hard dansen op fijne muziek. Tot schaamte van mijn kinderen. En die fijne muziek is bij voorkeur snoeiharde gitaarmuziek.

• Lowlands is al 23 jaar mijn favoriete festival en ik werk daar ook als vrijwilliger.

• Persoonlijke groei is een hele belangrijke inspiratiebron voor mij. Heerlijk om nieuwe dingen te leren, ergens helemaal in te duiken en nieuwe mensen te leren kennen.